Potts urodził się w Londynie i jest wychowankiem West Hamu. Jego ojciec przez lata był piłkarzem Młotów i rozegrał ponad 500 spotkań w koszulce Claret & Blue. Pierwsze spotkanie młody Daniel, rozegrał w kwietniu 2011, w drużynie rezerw przeciwko Wolverhampton (1:3). Natomiast w seniorskim zespole zadebiutował 17 grudnia tego samego roku w spotkaniu ligowym z Barnsley (1:0), dzień po podpisaniu pierwszego profesjonalnego kontraktu z klubem. Łącznie w rozgrywkach 2011/12, Potts wystąpił w czterech meczach West Hamu (3 Championship oraz 1 FA Cup). W maju 2012 roku otrzymał nagrodę Young Hammers of the Year. Następna kampania była bardzo udana dla utalentowanego lewego obrońcy. Najpierw Potts był wypożyczony do Colchester United na dwa miesiące (5 spotkań). Następnie piłkarz zadebiutował 12 stycznia 2013 w Premier League w potyczce z Sunderlandem (0:3). Dwie kolejki później pojawił się na boisku również przeciwko Arsenalowi. Ponadto był pewnym punktem zespołu U21. Do tego wszystkiego dołożył jeszcze dwa występy w Pucharze Ligi. W sezonie 2013/14, Daniel głównie występował w zespole U21, ale zaliczył dwa spotkania w pierwszej drużynie w FA Cup oraz Capital One Cup. 20 listopada 2013 roku został wypożyczony do Portsmouth. W barwach klubu z Fratton Park rozegrał pięć spotkań. Sezon 2014/15 rozpoczął znów jako zawodnik U21, ale zaliczył jeden występ w pierwszym zespole przeciwko Sheffield United w Capital One Cup. Ponadto wiosną 2010 roku, Dan wygrał walkę z białaczką, którą zdiagnozowali lekarze u niego w wieku 12 lat.
Kariera reprezentacyjna:
Ojciec Daniela urodził się w Stanach Zjednoczonych i ten piłkarz jest uprawniony do gry w dwóch reprezentacjach Anglii oraz USA. W 2011 roku wystąpił w barwach Amerykanów do lat 20, w spotkaniu przeciwko Francji. W kwietniu 2012 roku Amerykańska Federacja piłki nożnej ogłosiła, że Potts nie kwalifikuje się do obywatelstwa Stanów Zjednoczonych i nie może grać w reprezentacji tego kraju. Miesiąc wcześniej obrońca zadebiutował w reprezentacji Anglii do lat 18 przeciwko Polsce (3:0). Później grał jeszcze dla Synów Albionu do lat 19 i 20. I to właśnie z reprezentacją do lat 20 wystąpił na Mundialu w 2013 roku. Na tym turnieju rozegrał dwa spotkania (Irak i Chile) a Anglicy zajeli ostatnie miejsce w grupie.
