16 Maj 1999 

FA Carling Premiership 

Boleyn Ground

Druga część sezonu 1996/97 była przełomowym okresem w „nowożytnej” historii „The Hammers”. Od tego momentu zespół Harry’ego Redknappa regularnie czynił postępy, aż pod koniec sezonu 1998/99 znalazł się w górnej części tabeli.

Równocześnie coraz bardziej realna wydawała się perspektywa gry w europejskich pucharach, jednak w dwóch przedostatnich kolejkach sezonu „Młoty” zostały po kolei rozbite przez Leeds United (5-1) oraz Everton (6-0). W takich okolicznościach nie było innej możliwości jak tylko pokonać przed własną publicznością Middlesbrough FC i liczyć na „Kanonierów” w pojedynku z szóstą tabeli Aston Villą.

„United” od pierwszego gwizdku sędziego szturmem ruszył na bramkę gości i już w czwartej minucie gry, Frank Lampard otworzył wynik spotkania. Jeszcze przed przerwą wynik spotkania podwyższył Marc Keller i „Młoty” schodziły do szatni z dwubramkową przewagę. W okolicach 70 minuty, Upton Park obiegła wiadomość, że Arsenal za sprawą Nwankwo Kanu objął prowadzenie nad „The Villans”. Podbudowani tą nowiną piłkarze „The Hammers” nie próżnowali czasu i po kolei za sprawą Trevora Sinclaira i Paolo Di Canio ustalili wynik tego spotkania.

Tym samym, West Ham United na zakończenie sezonu uplasował się na piątym miejscu w tabeli i po raz pierwszy w swojej historii zakwalifikował się do europejskich rozgrywek poprzez pozycję w ligowej tabeli.

West Ham United: Forrest, Potts, Ruddock, Ferdinand, Minto, Berkovic, Lampard, Foe, Keller, Di Canio, Sinclair (Cole 83).