academy of football

Jednym z dumnych przydomków West Ham’u United jest Academy of Futbol, bądź też po prostu The Academy. Tytuł ten klub zawdzięcza fantastycznej pracy z młodzieżą i choć początkowo został przypisany przez dziennikarzy, to z czasem zaczął funkcjonować w świadomości kibiców i klubu.

Hołd ten nie był tylko zarezerwowany dla edukacji młodych adeptów piłki nożnej, ale dla całej kultury klubu, a w szczególności do nowoczesnego podejścia futbolu, gdzie głównym źródłem inspiracji była drużyna narodowa Węgier oraz Real Madryt.

Termin ten po raz pierwszy został użyty zaraz na początku kadencji Rona Greenwooda (1961-74). Były selekcjoner reprezentacji Anglii do lat 23 odziedziczył po Tedzie Fentonie bardzo młody zespół, a co ważniejsze większość tych zawodników była produktem wyżej wspomnianej akademii. Bobby, Moore, Martin Peters, Geoff Hurst, John Lyall, Ronnie Boyce, John Sissons, Alan Sealey i Harry Redknapp – to tylko niektórzy z nich. Oczywiście w zespole nie brakowało bardziej doświadczonych zawodników jak Ken Brown, Malcolm Musgrove czy John „Budgie” Byrne”.

Cassettari’s Cafe

Bez wątpienia ojcem chrzestnym akademii jest Ted Fenton i nie sposób sobie wyobrazić losów West Ham’u bez tego człowieka. Jako menedżer „The Hammers” nie mógł liczyć na wielkie kwoty transferowe, dlatego też starał się kłaść nacisk na szkolenie młodzieży, a w usprawnieniu tego cyklu miała pomóc budowa akademii, o którą usilnie zabiegał u zarządu klubu.

Innym niezwykle ważnym aspektem w rozwoju klubu była Cassettari’s Cafe, gdzie Fenton zorganizował dla drużyny ciepłe posiłki. Z czasem miejsce to stało się obiektem zażartych dyskusji zespołu, a ostatecznie, które wraz z kontynentalnymi wzorcami nadały West Ham’owi unikalny charakter.

Fenton przede wszystkim był ogromnym fanem reprezentacji Węgier, która pod wodzą Ferenca Puskasa siała postrach w całej Europie. Metody treningowe, czy rozwiązania taktyczne były bardzo podobne do tych jakie stosowali Węgrzy. Ponadto menedżer West Ham’u zachęcał swoich piłkarzy do zajęcia się trenerką po zakończeniu sportowej kariery.

Historia – ciąg dalszy

Do dzisiaj za najbardziej uzdolnioną generację „Akademii Futbolu” uważa się pokolenie lat 40, na czele którego stali Bobby Moore, Geoff Hurst i Martin Peters. Cała trójka odegrała kluczową role na Mistrzostwach Świata w 1966 roku, gdzie Anglicy sięgnęli po upragnione Jules Rimet Trophy.

W szczególności wart zapamiętania jest finał, gdzie o zwycięstwie „Synów Albionu” w tym niezwykle prestiżowym turnieju zadecydowały trafienia wychowanków West Ham’u. Geoff Hurst jak do tej pory jest jedynym zawodnikiem, który popisał się hattrickiem w finałowym spotkaniu Mistrzostw Świata.

W upamiętnieniu tego występu kibice „The Hammers” ułożyli słowa piosenki, które wyraźnie dają do zrozumienia, dzięki komu reprezentacja Anglii zdobyła tytuł mistrza świata:

I remember Wembley
When West Ham beat West Germany.
Peters one and Geoffrey three,
And Bobby got his OBE

Niespełna 40 lat po tym sukcesie w pobliżu Upton Park powstała statua upamiętniająca ten sukces.
W ciągu kolejnych trzydziestu lat, szkółka West Ham’u wydała na świat takich zawodników jak Frank Lampard Senior i Trevor Brooking, którzy w 1975 roku wraz z „United” sięgnęli po Puchar Anglii. Jest to zarówno ostatni zespół, który sięgnął po to trofeum w składzie złożonym i wyłącznie z Anglików.

W 1986 roku swój debiut w bordowo-niebieskim trykocie zaliczył kolejny niezwykle utalentowany piłkarz jakim niewątpliwie był Paul Ince, który równocześnie jest najbardziej utytułowanym absolwentem akademii. Niestety dla West Ham’u, zdecydowaną większość swoich sukcesów święcił w barwach Manchesteru United.
Kolejnym niezwykle obfitym okresem dla akademii były lata 90-te. Pierwszy zespół zasiliło szereg uzdolnionych graczy, którzy najpierw swoją obecność zaznaczyli w 1996 roku dochodząc do finału FA Youth Cup, a ostatecznie w 1999 roku odnosząc triumf w tych rozgrywkach. O sile tych drużyn stanowili Rio Ferdinand, Frank Lampard Junior, Joe Cole i Michael Carrick.

Od początku 2000 roku do pierwszej drużyny zdołali się przebić Glen Johnson, Anton Ferdinand (młodszy brat Rio), Elliott Ward, Mark Noble, Jack Collison, Freddie Sears, Junior Stanislas, James Tomkins oraz wielu innych.

Od 1973 roku Akademia nieustannie jest prowadzona przez Tony’ego Carra, który podobnie jak wielu innych byłych piłkarzy West Ham’u jest absolwentem akademii. Jednak ze względu na kontuzję musiał zakończyć swoją karierę przedwcześnie.

West Ham jako odskocznia

W ciągu ostatnich lat do West Ham’u przylgnęła opinia klubu, dostarczyciela uzdolnionej młodzieży. Ciężko kwestionować to zdanie, gdyż tylko za sześciu wychowanków „The Hammers” otrzymali 50 milionów funtów i jest to znacznie większa kwota niż jakikolwiek inny angielski zespół zarobił na sprzedaży swoich wychowanków.
Za początek tego okresu uważa się rok 2000, kiedy Rio Ferdinand został sprzedany do Leeds United za 18 milionów funtów.

Słynne cytaty

„Kibice West Ham’u nie byli rozpieszczani poprzez wyniki, ale przez to, że graliśmy widowiskowy futbol byli nam wierni. To różniła nas od innych zespołów, dla których często wynik był ważniejszy od stylu gry, co ostatecznie wpłynęło na kondycję angielskiego futbolu”

– Ron Greenwod, menedżer West Ham’u w latach 1961-74.

„Trudno mi powiedzieć, w którym miejscu leży przyczyna naszego sukcesu, ale muszę zaznaczyć, że we wschodnim Londynie i Essex, aż się roi od uzdolnionych dzieciaków”

– Tony Carr w 2004 roku dla Daily Telegraph.

„Dlaczego miałbym chcieć sprzedać Rio? Jeśli go sprzedamy nawet nie chcę wiedzieć w jakim kierunku podąży ten klub”

– Harry Redknapp, menedżer West Ham’u w latach 1994-2001.

„Największy wpływ na kształt dzisiejszej reprezentacji Anglii nie ma Manchester United, Arsenal, Liverpool czy Chelsea, lecz akademia West Ham’u United”

– artykuł z ITV Football w 2004 roku.